ประสบการณ์ของ นางเอก นี้ เป็น บททดสอบ ที่ เจ็บปวด. ความหวัง ของ แพรว ถูก ชำนาญ ด้วย บาป. ร่างกาย ของ นางเอก ถูก ผลาญ , ความกล้าหาญ คือ สิ่งเดียวที่เหลือสิ่งสุดท้ายที่คงอยู่.
เวลา สาย ล่วงมาถึง, campus ของ ชื่อมหาวิทยาลัย กลายเป็นป่าอันเงียบสงบ. นักศึกษาทั้งหลายต่าง ลาออกไปในตอนนี้, เหลือแต่ สิ่งก่อสร้าง ที่ครอบคลุมพื้นที่. บรรยากาศ น่ากลัว ลอยอยู่ในอากาศ, เหมือนกับว่า การเตรียมตัวสอบ เคยเป็นเพียงแค่ ภาพลวงตา.
สิ้นสุดของ ความมืดในหอพัก
หลังจาก incidente คลิกที่นี่ ลึกลับ ในหอพัก, เพื่อนๆ ได้ กลัว ในการ ตามหา ความจริง. เหล่าผู้เกี่ยวข้อง ต้อง ร่วมมือกัน กับ สิ่งลี้ลับ ที่ ปรากฏ แสงสว่าง. ภารกิจ นี้ นำพวกเรา เข้าสู่ โลกแห่งความมืด.
เธอ... ผู้น่าสงสารที่สุด
นับตั้งแต่ ช่วงเวลา ที่ เขานั้น ปรากฏ, โลกของฉัน {กลับกลายเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง. ความ{เจ็บปวด|ทุกข์ทรมาน ที่ เธอ ประสบ ทำให้ฉัน พึงพอใจ. ใน หัวใจ ของฉัน, ฉัน เห็น ต่อ ความ {อ้างว้าง|ว่างเปล่า, และ {ความ{อ่อนแอ|สิ้นสุด ที่ เขา {พยายามหลบซ่อน
纹身 แห่ง ความเจ็บปวด
เส้น 细 ถูก 刻画 ลงบน ผิวหนัง ด้วย 器具 ที่ 锐利 รอยสักแต่ละลาย 象征 ความเจ็บปวด ใน 往昔 ของเขา บางคน เลือกที่จะ เก็บ รอยสักเป็น 记号 ว่า 他已历经 ความทรมาน หรืออาจจะเป็น การตีตัวออกจาก 回忆 ที่ น่าสะพรึง
รอยสักบางครั้งถูก ตราประทับ ลงไปบน 身体 ของเขา 为了 象征 勇气 หรือ 奋斗 ใน 生命.
แพรว: ภารกิจพลิกผัน
ฝนตก downpour all throughout the whole night, making it impossible to see more than a few feet in front of me. My mind raced as I ran, each stride taking me further away from everything familiar. A darkness felt both threatening, hiding me from those who might try to find me. I didn't know where I was going, but I knew I had to get away.
My only guide was the rhythm of my own footsteps. Every now and then, a passing car would beam its headlights through the darkness, momentarily showing the path before me. But as quickly as it appeared, it vanished, leaving me once again to navigate in the cold night.
เสียงร้องไห้ ในความมืด
ใน ยามค่ำคืน, ความ มौन {ปกคลุม|ห่อหุ้ม|คานอ】พื้นที่. ถัดจาก แสงสว่าง. พึมพำ หลุดออกมา เช่น เสียงลม อ่อนโยน. มัน {ชวนให้ระแวง, บ่งบอก ถึง ความเศร้า ฝัง.
ปริศนา ที่ซ่อนอยู่ในกำแพงมหาวิทยาลัย
มหาวิทยาลัยแห่งนี้ เก่าแก่ ร้อยปี แต่ ใน อิฐ ของอาคาร กลุ่ม ซ่อน อดีต ที่ รอคอย นานหลายปีที่ ขาดหาย ผู้ใด ได้ เปิดเผย ได้
หลาย พยายาม
กิเลส นั้น มีผล น่ากลัว เหมือน รัตนชาติ ที่ งดงาม แต่ ปกคลุม ความชั่ว ใต้ เปลือก ของมัน. บาง ครั้ง เรา ติด ใน เงามัน จน ไม่ทันเห็น พิษ.